-

                  ديونه ده دل خو اوشياره

                    نازي بيجاي ميري برادري ره كم نه

                    ننگي بيجاي ادمه گم نه

-                    پاس امدي تيز امده

-                    شكارچي ره وقت شكار گو گرفته

                  از يك سنگ هر روز اوه كشته نموشه

                    چوكري ده قرقر پينه مونه

                   اخري جوي يا تري تره يا خشك خشك

                 دادي خلق دادي خدايه

                  قطره قطره جم شونه باز درياه ره جور نه

                    كم اولادي بي غمي استه

                  اول جاغه خود خو بوچي كو .

                    خير ده كله روايه

                    مالي دنيا شرينه

                   دست تو ده ميوه نرسيد موگه تلخه

                    كاسه كيبر سر چپه استه

                    زور تو ده خر نرسيد ده پالونشي اوله موشي

                   انتيخاب زن و هندوانه مشكل استه

                    دو چيز ره از منطقه انتخاب كو يكي زن و يكي گاو

                    خر امو خره اما پالون شي نو شده

                    يك شير ميزنه صد روبا موخره

                    مار ده هر جاي كيل اما ده غار خو روست استه

                    مايي ره ار وقت كه از او بيگري تازه استه

                    دوز دوز كولي تو سوخت

                    هجرت مايه تمدن استه

                    فايده اولبي بلايه
              از ديست خو بيدي از پاي خو بودو

                    شكست ده پشت خو پيروزي دره

                   شاوي سياه در پشت خو روز سفيد دره

                    سنگ ده وقت جنگ

                    ده وقت جنگ فكر اشتي بوكو

                    ايسا * عيسي* ده دين خو موسي ده دين خو

                   دست مه از اسمو پاي مه از زمي كند

                    سر يتيم سر كل كدو ره ياد ميگري

                    درد دندانو از كندويه

                    سوره ره بيگر پياده ده جايه

                    اب ده غلبيل گير نه نه

                  تلخ بوخر مگه تلخ نگي

                    كونه خو نو بساز نو مردم گرانه

                  چقگ بلي عالمي استه

                    خورو ره توغ نماك لسيدو ره توغ كو

                   مزاق بيجاي كون راستي ره پاره نه

                    از صد خويش يك همسايه پيش

                   شب در ميانه خدا مهربانه

                  توره ره قده ري دان خو بوگي

-                    اجله كار شيطو استه

-                    كالا ي نو خويش كونه * كهنه *

                   كالاره ده نوي غاله ره ده پوري ايلي كو

                    دست شير ره كه ده جنگل ششته

                   او قد سوته جدا نموشه

-                    نقشه روي او كشيده نموشه

                   غم و شادي برار يكديگي خو استه

                    همه از ايرغه مندي هم از اود اود

                    يك ديغو كه او گرفت ديگه ديغو ره تاو گرفت

-                    دنيا از اميد خورده استه

                    برار ره بنگر خوار ره بيگر

                   درخت موگه اگه گييه از خودوم نباشه مره كس زيده نميتنه

                    شير خانه روبي صارا * صحرا*

                   قود قود ره اينجي ني خيگينه ره ده جاي ديگه مي دي

                    سگي زرد براري شغال استه

                 بز خو ده جنگل بسته نكو

                    چمچه خشك ده دا سم نمييه

                   گب از روي گب بال موشه

                   در يك ديست دو خربوزه گرفته نموشه

                  حساب ده مثقال بخشش ده خروار

                   دنيا ره اگه خوب گرفتي خوب ميگزره اگه بد گرفتي بد

                   خانه اينگر تونتي پيدا نموشه

                   تو اركت كو كه خدا بركت كنه

                  خار كه از زمي بور موشه تيز تر شي خوبه

                    از چل چلي سگ او دريا چتل نموشه

                    شيشه كه ميده شد تيز تر موشه

                    دوستي ره هم شرط خبر دشمني ره ام شرط خبر

                    سنگي شو وه سر هر كه خورد موخره د يگه

                  سوته افظ سر هر كس نموخره

                   زنگ از ششتو نموشه ناگير از گفتو نموشه

                    پاي مه ده دوره اسيم موره

                    خانه ده لوگر كيشت ده خوست

                بد خوردي بد موردي

                    كشتي كشته موشي

                    به كس كدي به خود كدي

                   باد نيه چار شاخ خو مره بيدي

                    خدا كه دد نموگه بچه از كه استه

                    مار از پودينه بد شي ميه او ده دان غار شي سويه نه

                   دارايي دنيا ريم ديسته

                    از ديست يك شوم سوخت تمام شار روم

                   دختر مييه ابي خو نيشو ميديه

                   دان تاور ره نماد گرفته

                   از نماد موي ميچينه

                   سوار از ديلي پيده چه خبره

                    نا گشت به پشت كني نا خور ره چيز كني

                   كوك ره چيز موگي ترب شي بوگي

                    جنگل تر و خشك دره

                    از بيخ بوته بور شده ده سر بوده نششتوم

                  باد نباشه بوته شور نموخره

                    مورچه چيزه كه كله پيچي شي باشه

                  پيل چنچه ار چه زياد شود دغ دغ شي كلو موشه

                    ده خود خو اوگره نميتنه ده ديگر رفته اش پخته نه

                   ار كس كه قيرتنگي كد جور خود خو ميده مونه

                   خر چيز خر بود كه كوريشي باشه

                    ده خود خو شم روشن نميتني ده ديگر برق جور ني

                   وار مردا سه دفه استه

                    دوسته غيدي نا بودي امتحان كو

                  بيد خو نخري نانبوته بوخري

                    اول نان كيري اخر سوته كيري

                    چاي ناخورده كار نموشه

                    كوري گوشنه جنگ نموشه

                    او بابي نساخت تو بابي بساز

                    ناخو سون خود ادم شيخ نموشه

                  دا ره گرفتي دنيا ره گرفتي

                   زن خوب از گيل كيني خو مالوم موشه

                    جاي اتش خگشتر مومنه

                    دست خو سياه كيده ده روي خو نملو

                  نيكي كيده ده دريا اندز كو

                    مرده ره كه ديو زد بلي تخته ايله نه

                    ازره زنده خوب ندره مرده بد

                    تا تو مرتيكي ازي كار موشي اشتر كون خو منگيرنه

                   كوه ده كوه نميرسه ادم ده ادم ميرسه

                   بد برار باشي بي برار نباشي

                    ده هر خانه يك واكدار بسه

                    دايه كه زياد شود سري نيلغه كيل ميه

                   گوسلي دومادري مورد از لاغري

                 قدر زر زرگر بداند قدر مس را مسگري

                   زور كم قار بسيار

                    سيگ واري كينه ديل استه

                   سيگ وري ده بين خو ميزنه

                    ادم كينه دل سر خو خوك واري سيو ميگره

                    خون هفت سيد يك پيشي استه

                    ار كسي دود شي از موري شي بال موشه

                   از مرد مرد مومنه

                  نه ده خندي زن باور كو نه ده گريه زن باور كيدني استه * اما من ده هر دوي شي باور دروم هاها *

                    مرد بد نه قول دره نه قرار

                    ده يك پوگ پر باد موشي ده يك سيزو پاره

                    ما نه سري پيازوم نه كوني پياز

                    اميد گوش بيني ره بي ندي

                   از دان سگ انداختوم از كون سگ بور كدوم

                    از موي تا چوغ ايساب كو

                    كون ريخ رو ره قنجيغي برف پاك نه

                    ده سر بوكوني اشتر كوس مي طلبه

                    چه مي خوري اوگرنج * اوگره و برنج *

                    جايكه زمينه او نيه و جايكه اوه زمين نيه

                    ده بازوي تو باشه ده ارزوي تو نباشه

                    خدا قايده كاره

                    نه دي سلامت بيدي ملامت

                    خود كيده درد ندره

                    روز گدا باشي شو گدا نباشي

                  ده الغم خورد ده تولغيم گو كد

                 روبه ده اميد خايه قوچه ششته

                    دل سوزي كو سوزي استه

                    وقتي گلي ني ميديه

                   از دا كيده جاغه نزديكه

                    خانه موش ديره موش ام گوش ديره

-                    بزگ بزگ نمرو جو پغمان مي ره سه

                    درد ده سر شي استه داغ ده كون شي ميله

                    ما ده غمي دم خو ليلي ده گشت و گم خو

                 ما ده غمي روز خو ليلي ده اررو گوز خو

-                    بيگر كه تو ره نگره

-                    مورچه كه دوره مار كد زيده كون خو اوگار كد

                    ده قول كه كسي نبود بز نام خو كريمداد ميله

-                    قد خرس پاليز كشت ني

                    رفيق بد ادمه يك له زه كاپي كيده پاي ني يك له زه كوله كيده سر ني

                    بز كه زرد بود بزغيلي شي ام زرد استه

                    سگي زرد بيراري شغاله

                    زيري كاسه نيم كاسه استه

                  بيگانه دوست نموشه استيغو گوشت نموشه

                    توگ كه نو مگه توگ خو نيلسو

                 قياس هر جاي باطله

                    ازموده ره ازمودن خطاست

                  روزي بدي بيرار ندره

                   سنگ لول خورد گفتگ چره لول خوردي گفت واي ده دم مه

                    او ده روي په لل دووند

                    يك از دادي يك از زنگر صلاي كاره بنگر

                  صلاي سفر قندي بدتر از ريش خيندي

                   صلا جاي ندشتي قد كولي خو صلا كو

                    مابين صلا بلا نيه

                                      تا گوسله گاو موشه ديلي خونده او موشه

                    مردم چپاگ مايندر ره موخره

                   الوا ره اكيم خورد چپله ره يتيم خورد

                    شير ره بيل شكر اندز كه شرينتر شونه

                  اشتور كجيشي روسته كه گردونشي كيله
                   ما بلدي يك روپي ازو ميديم

                نه اوقس تلخ شو كه از تلخي خورده نشني نه اوقس شيري كه از شيرني خورده نشني

                  دشمن ديره ندره ؟ موگه نه ! ابغه ديره ؟ اره انگه دوروسته ديگه